Στις 7/3/2024, δικάζεται ξανά, έπειτα από τη νέα αναβολή που δόθηκε στις 26/10/23, στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χίου, ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος. Διώκτης του, ξανά, ο ελληνικός στρατός. Η κατηγορία είναι πάλι αυτή της «συκοφαντικής δυσφήμησης», τρία μόλις χρόνια μετά από αντίστοιχη δίκη στην Αλεξανδρούπολη, τον Μάιο του 2021, με την ίδια κατηγορία τότε, τα ίδια φτηνά νομικά επιχειρήματα και κατάληξη την πανηγυρική αθώωσή του και την πολιτική νίκη του αντιπολεμικού κινήματος απέναντι στο στρατό. Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει την ίδια κοινότοπη συλλογιστική της ατομικής δίωξης, με κρυφή ατζέντα την εξόντωση της συλλογικής δράσης της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης, στις οποίες έχει υπάρξει πολλά χρόνια ισότιμο και σταθερό μέλος. Κατηγορείται ως υπεύθυνος και «υποκινητής» ψευδών καταγγελιών, με μοναδικό πειστήριο ότι το τηλέφωνο επικοινωνίας των συλλογικοτήτων αυτών τύχαινε εκείνο τον καιρό να είναι στο όνομά του, στο πλαίσιο μιας τυπικής κυκλικής εναλλαγής, Η πραγματική χρήση, δε, του τηλεφώνου γινόταν από επιτροπή, εξουσιοδοτημένη από τις συνελεύσεις των συλλογικοτήτων, στο πλαίσιο διαρκούς εναλλαγής καθηκόντων.
Μηνύτρια
είναι μια στρατιωτική οδοντίατρος, η οποία ισχυρίζεται πως «θίγεται η τιμή και
η υπόληψή της» από τις μαζικές καταγγελίες φαντάρων που δημοσίευσε η Επιτροπή
Αλληλεγγύης Στρατευμένων τον Ιούνη του 2019. Οι καταγγελίες αφορούσαν τις
απαράδεκτες υγειονομικές συνθήκες και την άρνηση περίθαλψης που βίωναν στην 96
ΑΔΤΕ, με υπεύθυνη, στη συγκεκριμένη περίπτωση, εκτός από το σύνολο της
στρατιωτικής ιεραρχίας, την ίδια και τους συναδέλφους της.
Φυσικά,
καμιά «τιμή και υπόληψη» καμιάς μισθοφόρου του ελληνικού κράτους, του
δολοφονικότερου στη ΝΑ Ευρώπη και τα Βαλκάνια, δε θίχτηκε απ’ τη δημόσια έκθεση
των πραγματικών γεγονότων που εξιστορούν οι φαντάροι στις καταγγελίες
τους. Οι στόχοι είναι άλλοι κι ο ρόλος τους δεδομένος: πολεμική
προετοιμασία και καταστολή εξεγέρσεων, ανελέητο κυνήγι του εσωτερικού εχθρού
μαζί με την ΕΛ.ΑΣ. και λέσχες φασιστών εφέδρων, αυτοκτονίες κι «ατυχήματα»,
άθλιες συνθήκες και εμπέδωση άγριας πειθαρχίας στη νεολαία. Από αυτό δεν θα
μπορούσε να λείπει η αισχρή υποτίμηση, που
ξεκινά από την πολιτική του υπουργείου άμυνας και φτάνει ως τον τελευταίο
μισθοφόρο, της υγείας όσων υποχρεώνονται να υπηρετήσουν τη θητεία του
παραλόγου. Μιλάμε εξάλλου για την περίοδο πριν από την Covid-19, όταν ήδη ετοιμαζόταν
η μετάλλαξη του συστήματος υγείας σε μηχανισμό διαλογής ανθρώπων και
σκουπιδιάρικου ζωών. Προσαρμογή που, με τρόπο τρομακτικό, έδειξε στα 2 επόμενα χρόνια
τα αποτελέσματά της: ωμά πειράματα εγκλεισμού και μετατροπή επισφαλών ανθρώπων σε
ομήρους των θανατηφόρων logistics του ελληνικού κράτους και των κερδών της βιομηχανίας υγείας. Δε θα ήταν,
βέβαια, απών ο στρατός από μια τέτοια πολεμική επιχείρηση.
Ο
ρόλος της στρατιωτικής ιεραρχίας, λοιπόν, είναι αυτός του εντολοδόχου και
εκτελεστή των στρατηγικών επιλογών του ελληνικού κράτους. Ρόλο που υιοθετούν οι
«Έλληνες και Ελληνίδες αξιωματικοί»· ίσως το μοναδικό που υπηρετούν μέχρι
«τελευταίας ρανίδας του αίματός τους». Η μήνυση της υπιάτρου κι όσες
προηγήθηκαν, πάντα σε συνεργασία με βαθείς κρατικούς μηχανισμούς, αποδεικνύει
περίτρανα του λόγου το αληθές.
Με
αυτό τον τρόπο, το ελληνικό κράτος επιχειρεί να καταβάλει την ιστορική μνήμη
και δράση της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης, της Διεθνιστικής
Κίνησης Antiwar,
της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων,
καθώς και της δράσης των φαντάρων, μέσω του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων
Σπάρτακος. Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, η επιμονή στη μικρότητα που
δείχνει με τις διώξεις ενάντια στο αντιπολεμικό κίνημα μέσα κι έξω από το
στρατό. Δεν έχει σημασία για το ίδιο το γεγονός πως έχασε πανηγυρικά όλες
τις δικαστικές μάχες στις οποίες προσπάθησε να μας σύρει. Δυστυχώς, γι’
αυτούς τους μηχανισμούς κάθε σχέδιο που απεργάστηκαν εναντίον μας ηττήθηκε
κι έπιασε πάτο. Απέτυχαν σε όλα. Τους έχουν μείνει μόνο μέτριες
απόπειρες μικρο-συνεργατών τους: καθηγητών πανεπιστημίων που κάνουν περιουσίες
πουλώντας «εθνικά drones»,
δημοσιογράφων και μιλιταριστικών site,
που παζαρεύουν εθνικοφροσύνη μαζί με αγορές δις ευρώ για πολεμικούς εξοπλισμούς,
αλλά και τον εθνικό κορμό των ελλήνων
αξιωματικών που ξεζουμίζουν φαντάρους για να επιβάλουν το εθνικό αφήγημα της
πολεμικής ετοιμότητας, με προσωπικά κίνητρα.
Αυτή
η δίωξη, όπως και οι προηγούμενες, δεν είναι
προσωπική διαφορά μεταξύ ιδιωτών. Είναι μια ακόμα απόπειρα του στρατού να
πλήξει το αντιπολεμικό κίνημα, να υποτάξει τη στρατευμένη νεολαία, να
αντιμετωπίσει προληπτικά τις πολυεθνικές κοινότητες αγώνα μέσα κι έξω από το
στρατό. Εκτελεί αυτό το σχέδιο μέσω «χρήσιμων υπαλλήλων» που πιστεύουν ότι τα μικροσυμφέροντά
τους ταυτίζονται με τους εθνικούς του στόχους.
Ο
Ν.Χ. δεν δικάζεται, συνεπώς, επειδή «έθιξε» μια στρατιωτική γιατρό. Δικάζεται
γιατί υπήρξε μέλος μιας συγκεκριμένης ιστορικής ενότητας του αντιπολεμικού
κινήματος. Αυτή η ενότητα συνέβαλε σε νίκες εναντίον της κρατικής πολεμικής
μηχανής και τους αγώνες χιλιάδων αγωνιστ(ρι)ών μέσα κι έξω από το στρατό. Έκανε
πολύμορφες δράσεις μαζί με τους αρνητές στράτευσης, μαχητικές
κοινωνικοπολιτικές πρωτοβουλίες και οργανώσεις, που αντιπαρατέθηκαν στους
πολέμους, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τη σεξιστική της βία, τα δόγματα
ασφαλείας. Και, φυσικά, έδωσε τη δυνατότητα να κερδίσουν την έμπρακτη βελτίωση
της ζωής τους, χιλιάδες νέες και νέοι, που ήρθαν αντιμέτωποι/ες με το σύμπλεγμα
άμυνας-ασφάλειας, μέσα κι έξω από το στρατό. Όχι σαν προσωπική χάρη ή σαν «ανταλλαγή»,
αλλά σαν αποτέλεσμα συλλογικής δράσης,
με στρατηγικό ορίζοντα τη σύγκρουση με το κράτος και το στρατό του. Άρα, λοιπόν, δε δικάζεται, στην πραγματικότητα ένας άνθρωπος. Δικάζονται όσοι και
όσες εναντιώθηκαν ποτέ στα πολεμικά σχέδια και τις καθημερινές λειτουργίες του
ελληνικού κράτους και του στρατού του.
Δυστυχώς
για τα επιτελεία των κυρίαρχων, όλες οι ιστορικές κατακτήσεις, η εμπειρία
των μαχών, τα αναλυτικά εργαλεία τη σύγκρουσης με το στρατιωτικό σύμπλεγμα
κράτους και κεφαλαίου, όχι μόνο δεν εξαφανίζονται αλλά γενικεύονται σε
ακόμα περισσότερες χιλιάδες ανθρώπων, τροφοδοτούν τις νέες μάχες που τόσο τους τρομάζουν.
Το μόνο που τους μένει είναι να προσπαθούν εκδικητικά να τιμωρήσουν, να
τρομοκρατήσουν και να πειθαρχήσουν με φτηνές απόπειρες ατομικής εξόντωσης. Ας
ετοιμαστούν λοιπόν, να υποστούν την ίδια ήττα. Γιατί χιλιάδες
αγωνίστριες κι αγωνιστές, κόσμος των νέων και παλιών κινημάτων, που έδωσαν και
δίνουν αγώνες, θα τους δείξουν γιατί αυτοί θα πρέπει να αγωνιούν κι όχι εμείς.
Σας
ζητάμε να βαδίσουμε ξανά μαζί το δρόμο της δικαστικής και, κυρίως, κινηματικής
υπεράσπισης του Αντιπολεμικού Κινήματος. Σας ζητάμε να στηρίξετε, να διαδώσετε και να συνυπογράψετε ψηφίσματα αλληλεγγύης,
όπως αυτό που συνοδεύει το κείμενο.
Τηλέφωνο
επικοινωνίας: 697 2831 937
e-mail επικοινωνίας: epitropiyperaspisisadk@gmail.com
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ
17/10/2023
ΥΓ.
Ψήφισμα Αλληλεγγύης στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων
και τον διωκόμενο αγωνιστή Νίκο Χαραλαμπόπουλο
Στις 7/3/2024
δικάζεται ξανά, εξ αναβολής, με διώκτη τον ελληνικό στρατό, ο Νίκος
Χαραλαμπόπουλος, στο τριμελές πλημμελειοδικείο Χίου. Η κατηγορία είναι πάλι
αυτή της «συκοφαντικής δυσφήμισης», τρία μόλις χρόνια μετά την αντίστοιχη δίκη
στην Αλεξανδρούπολη, τον Μάιο του 2021, με την ίδια κατηγορία, που κατέληξε την
πανηγυρική αθώωσή του και μια ηχηρή πολιτική νίκη του αντιπολεμικού κινήματος
απέναντι στους μηχανισμούς του στρατού.
Το κατηγορητήριο
περιλαμβάνει το ίδιο κοινότοπο και έωλο σκεπτικό της ατομικής δίωξης ενός
αγωνιστή με τη μορφή της «συλλογικής ευθύνης», στην προσπάθεια να χτυπηθεί η συλλογική
δράση του αντιπολεμικού κινήματος και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η δράση της
Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης,
στις οποίες έχει υπάρξει επί χρόνια μέλος. Ο Ν.Χ. κατηγορείται ως υπεύθυνος και
«υποκινητής» ψευδών καταγγελιών, με μοναδικό πειστήριο ότι το τηλέφωνο
επικοινωνίας της Επιτροπής τύχαινε εκείνο τον καιρό να είναι στο όνομά του,
όπως συμβαίνει στο πλαίσιο της κυκλικής εναλλαγής, αν και είναι γνωστό ότι η
χρήση του γίνεται από συνέλευση μελών με ισότιμα καθήκοντα, εξουσιοδοτημένη από
τις συλλογικότητες αυτές, επίσης στο πλαίσιο διαρκούς εναλλαγής καθηκόντων.
Ποτέ, καμιά «τιμή
και υπόληψη» κανενός στελέχους του ελληνικού στρατού, όπως ισχυρίζεται στη
μήνυσή της η στρατιωτική ιατρός, δε θίχτηκε από τη δημόσια έκθεση πραγματικών
γεγονότων που εξιστορούν οι στρατευμένοι στις καταγγελίες τους. Οι στόχοι είναι πάντα άλλοι: να πειθαρχήσουν
δια του φόβου οι στρατευμένοι και να φιμωθούν όσοι/ες εναντιώνονται στους
κρατικούς και στρατιωτικούς σχεδιασμούς που πλήττουν φαντάρους, πολίτες,
γυναίκες και άνδρες, μετανάστες και μετανάστριες. Αυτή η δίωξη, όπως και οι
προηγούμενες, δεν είναι μια προσωπική διαφορά μεταξύ ιδιωτών. Είναι μια ακόμα
απόπειρα του στρατού να πλήξει το αντιπολεμικό κίνημα, να υποτάξει και να
τρομοκρατήσει τη στρατευμένη νεολαία, να σιγήσει τις φωνές που αντιστέκονται.
Γι’ αυτό,
στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες με το Νίκο Χαραλαμπόπουλο και απαιτούμε τη νέα αθώωσή
του για τις άδικες κατηγορίες που αντιμετωπίζει, όπως έχει συμβεί έως τώρα σε
κάθε επιχείρηση δίωξης της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων και του Δικτύου
Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος. Απαιτούμε να σταματήσει κάθε απόπειρα καταστολής
και φίμωσης οποιασδήποτε συλλογικότητας του αντιπολεμικού κινήματος και κάθε
αγωνιστή και αγωνίστριας του.
- Να αθωωθεί ο Νίκος
Χαραλαμπόπουλος!
- Κάτω τα χέρια από το αντιπολεμικό
κίνημα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου