Δεν θα γίνουμε άλλο ένα γρανάζι στην πολεμική μηχανή του ελληνικού κράτους (κείμενο του συλλόγου Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων του ΑΠΘ)

Την Τετάρτη 13/4 έγινε μια πολύ σημαντική κινητοποίηση ενάντια στην πολεμική έρευνα στα πανεπιστήμια από τον φοιτητικό σύλλογο των Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων στο ΑΠΘ. Αμέσως μετά τα παπαγαλάκια του υπουργείου πιάσανε δουλειά: το militaire, το defence-point και διάφοροι "ντόπιοι παράγοντες" όπως ο αντιπρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής (!) Θεσσαλονίκης ζητάνε την παρέμβαση της ΕΥΠ, της αστυνομίας, των εισαγγελέων και ότι άλλο βάλει ο νου σας εναντίων των μαχόμενων φοιτητ(ρι)ών. Ομως για να μην πλατιάζουμε ας τα πούνε οι φοιτήτ(ριε)ς με τον δικό τους λόγο:

Δεν θα γίνουμε άλλο ένα γρανάζι στην πολεμική μηχανή του ελληνικού κράτους

 

Την Τρίτη 5/4, ο Σ.Φ. Ηλ-Μηχ συνεδρίασε μέσω της Γενικής Συνέλευσής του και υπερψηφίστηκε το Ανοιχτό Πλαίσιο. Το θέμα που συζητήθηκε περισσότερο ήταν, φυσικά, ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ο πόλεμος που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι ένας πόλεμος των αφεντικών, προκειμένου να μοιράσουν αγορές, πόρους, δρόμους φυσικού αερίου και εμπορίου, σφαίρες επιρροής και παραγωγικές δυνάμεις. Σε έναν τέτοιο πόλεμο με σκοπό την απεμπλοκή των κρατών από τις συνεχείς καπιταλιστικές κρίσεις, το πολυεθνικό προλεταριάτο κάθε χώρας δεν έχει τίποτα να κερδίσει. Βλέπουμε, δηλαδή, ότι η εργατική τάξη της Ουκρανίας φτωχοποιείται ακόμα περισσότερο, ή και αναγκάζεται να μεταναστεύσει. Παράλληλα βλέπουμε τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα του υπόλοιπου κόσμου να βιώνουν την απίστευτη ακρίβεια σε βασικά προϊόντα και την ενεργειακή κρίση, καταστάσεις που μπορεί να μην ξεκίνησαν λόγω του πολέμου, αλλά εντείνονται και από αυτόν. Αν λάβουμε υπ’ όψιν και την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή με τη συγκέντρωση στρατών του ΝΑΤΟ και την όπλιση πυρηνικών της Ρωσίας, γίνεται αναγκαία η εμφάνιση μαζικού διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος με βασικό σύνθημα το: “Ούτε με τη Ρωσία, ούτε με το ΝΑΤΟ!”. Σημαντική προσθήκη σε αυτό το σύνθημα βέβαια για εμάς τους προλετάριους και φοιτήτριες στον ελλαδικό χώρο, είναι το: “Ούτε με το ελληνικό κράτος, ενάντια στα συμφέροντα του, να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή του και να υπεραπιστούμε την τάξη μας”.

 

Για αυτόν τον λόγο, η δικιά μας συμβολή στο μπλοκάρισμα αυτού του πολέμου και των πολεμικών μηχανών που συμμετέχουν σε αυτόν είναι για αρχή πρέπει να είναι να σταματήσουμε τον εχθρό που βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα. Αυτός είναι το ελληνικό κράτος με όλους τους μηχανισμούς του και τις συμφωνίες που έχει συνάψει, με σημαντικότερη την ενεργή συμμετοχή  στην στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ. Πράγμα που σημαίνει ότι εδρεύουν πολλαπλές βάσεις αυτού στον ελλαδικό χώρο. Ταυτόχρονα, το ελληνικό κράτος έχει εμπλακεί στον πόλεμο, με αποστολή πολεμικού υλικό, “ανθρωπιστικής βοήθειας” και στήριξη της Ουκρανίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ειδικότερα οι επιδιώξεις του ελληνικού κράτους δεν είναι καθόλου “ανθρωπιστικές” ή “αμυντικές”.  Οι επιδιώξεις για 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο και διαμοίρασμα των ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, ο πρωταθλητισμός στους πολεμικούς εξοπλισμούς, η ύπαρξη ελληνικού στρατού ακόμα και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, οι πύραυλοι Patriot στη Σαουδική Αραβία και η χρήση του στρατού για καταστολή των μεταναστ(ρι)ών είναι εδώ για να μας το υπενθυμίζουν. Είναι, λοιπόν, βασικό μας καθήκον να προσπαθήσουμε να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή που ξεκινάει από τη χώρα μας σε όλες της τις εκφάνσεις. Από τις βάσεις του ΝΑΤΟ και τις επιθετικές στρατιωτικές διεκδικήσεις του ελληνικού κράτους, μέχρι την διασύνδεση πανεπιστημίου-στρατού-αστυνομίας. Σημαντικό να σημειώσουμε πως όσον αφορά το ΝΑΤΟ, το μπλοκάρισμα αυτού πάει χέρι-χέρι με το μπλοκάρισμα της ελληνικής πολεμικής μηχανής και του ελληνικού στρατού, ο οποίος αποτελεί στην ουσία και το ΝΑΤΟ στην χώρα μας. Ούτως ή άλλως, το ελληνικό κράτος συμμετέχει εθελούσια στην στρατιωτική αμυντική συμμαχία, για την υπεράσπιση και υλοποίηση και δικών του συμφερόντων. 

 

Όσον αφορά το ζήτημα του πανεπιστημίου, το ΑΠΘ έχει υπογράψει 16 μνημόνια με τον ελληνικό στρατό που αφορούν ερευνητικά προγράμματα, αλλαγές σε προγράμματα σπουδών, πρακτικές ασκήσεις και άλλα. Ιδιαίτερα σοβαρό στη σχολή των Μηχανολόγων Μηχανικών είναι το κομμάτι της πολεμικής έρευνας, με  εργαστήρια του Πολυτεχνείου, εντός και εκτός σχολών, να στεγάζουν και να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του ελληνικού στρατού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έρευνα για ανάπτυξη UAV, μια υπόθεση πολλών χρόνων με διάφορα προγράμματα και μοντέλα, στην οποία ανέκαθεν συμμετείχαν ως χρηματοδότες και συνεργάτες πολεμικές εταιρίες με σταθερό πελατολόγιο στρατούς, αστυνομίες και ιδιωτικές πολεμικές επιχειρήσεις, όπως η IDE και η ALTUS-LSA. Το ΑΠΘ τηρεί ευλαβικά και συνολικότερα τον στόχο σύνδεσης πανεπιστημίου με την  πολεμική έρευνα για την θωράκιση της ελληνικής πολεμικής μηχανής, με εκδηλώσεις ηγετικών στελεχών του στη ΔΕΘ μαζί με εμπόρους όπλων και πρώην πράκτορες της ΚΥΠ.

 

Κομβικής σημασίας είναι η αναφορά της γενικότερης σύνδεσης των πανεπιστημίων με τις ένοπλες δυνάμεις, όπως αναφέρεται στο δόγμα στρατού ξηράς, με την δημιουργία κοινών στρατιωτικών σεμιναρίων, προγραμμάτων και ερευνητικών μονάδων “αμοιβαιου ενδιαφέροντος”. Αμοιβαίο ενδιαφέρον εννοούν την έρευνα για τον έλεγχο των μεταναστριών, την καταστολή αγώνων και απεργιών και γενικότερα ένα συνολικότερο πλάνο αξιοποίησης των πανεπιστημιακών ερευνητικών δυνατοτήτων για την ενίσχυση του ελληνικού στρατού και της αστυνομίας.

 

Τα τελευταία χρόνια στα ελληνικά πανεπιστήμια έχει ερευνηθεί και παραχθεί πληθώρα προγραμμάτων τέτοιου είδους με χαρακτηριστικά τα: WALL AGAINST MIGRATION (κατασκευή του φράχτη του Έβρου), JASON, RANGER, POSEIDON, ANDROMEDA (συμπλέγματα υποθαλάσσιων, επίγειων και δορυφορικών συστημάτων εντοπισμού και κατηγοριοποίησης μεταναστών στα σύνορα σε συνεργασία με την FRONTEX), PREVISION (φακέλωμα και face-control μεταναστριών και αγωνιστών). Ένα απλό ψάξιμο σε κάθε πρόγραμμα από τα παραπάνω φανερώνει την ξεκάθαρη συμμετοχή των πανεπιστημίων (κυρίως ΕΜΠ, ΑΠΘ, ΔΠΘ και πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) στις πολεμικές επιχειρήσεις του στρατού, την δολοφονία μεταναστριών και την εξόπλιση της αστυνομίας για την καταστολή των κινημάτων.

 

Μια κατηγορία από μόνα τους, βέβαια, αποτελούν τα προγράμματα ανάπτυξης UAV που διεξάγονται τώρα όπως το ‘Αρχύτας’ και το Project Lotus. με τον Υάκινθο ως υπεύθυνο συντονιστή από την πλευρά του ΑΠΘ να σημειώνει:

 

“Καταφέραμε ως Ελλάδα με το ‘Project Lotus’ να ενισχύσουμε αυτό το σημαντικό τρίγωνο -Ένοπλες Δυνάμεις,βιομηχανία και Ερευνητικά Ιδρύματα-κάτι που θέλαμε χρόνια”.

 

 

Επίσης για το RX-3 (UAV που αναπτύχθηκε με συνεργασία ΑΠΘ-IDE ) ο Υάκινθος σε συνέντευξη του στο Πρακτορείο 104,9FM είχε να πει:

 

 “Φανταστείτε έναν στρατιώτη να φέρει (σε επίπεδο Τάγματος, Λόχου ή σε προσωπική χρήση) ένα τέτοιο πράγμα πίσω, το οποίο θα το μοντάρει άμεσα και εύκολα, θα το πετά μπροστά και θα βλέπει για δύο ώρες τι γίνεται”

 

Ενώ ο CEO της ΕΑΒ Παπακώστας και ο αντιπρόεδρος της Κορωναίος για το πρόγραμμα Αρχύτας σημειώνουν πως:

 

“Το drone είναι πολλαπλών ρόλων: Ματι στον ουρανο', […], για φύλαξη κρίσιμων υποδομών, διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων, επιτήρηση, φύλαξη συνόρων και για εξειδικευμένες αποστολές”

 

“Μπορεί να σημαδεύει ,μπορεί να επιτηρεί ,κινήσεις στρατιωτικές και μη στρατιωτικές και να δίνει στόχευση για το τι θα πρέπει να χτυπηθεί”

 

Οι παραπάνω δηλώσεις μας λένε πολλά. Κατ’ αρχάς, είναι πολύ σημαντικό να δούμε τι σημαίνουν οι όροι: "κρίσεις", "κρίσιμες καταστάσεις” και “εξειδικευμένες αποστολές”. Στην πραγματικότητα σημαίνουν επιτήρηση και έλεγχο πληθυσμού, καταστολή πορειών/απεργιών, επιτήρηση και δολοφονία μεταναστριών στα σύνορα και γενικότερα προετοιμασία για πόλεμο. Προφανώς, στον ίδιο αυτόν ορισμό της κρίσης εσκεμμένα χωράει μια πυρκαγιά ή μια ανθρωπιστική διάσωση, αλλά η ίδια η πραγματικότητα, όπως το drone της ΕΛΑΣ που πετάει πάνω από πορείες τα τελευταία χρόνια στην Θεσσαλονίκη, μας δείχνει τις αληθινές προεκτάσεις των όρων αυτών, καθώς και της χρήσης των ίδιων των UAV που παράγει το ΑΠΘ.

 

Στις μονιμοποιημένες πλέον καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που ορίζει το κράτος, στις οποίες βασική του επιδίωξη είναι η ενσωμάτωση και ομογενοποίηση των άτακτων εσωτερικών πληθυσμών, είτε αυτοί είναι άνεργοι, είτε εργαζόμενες, είτε μετανάστριες, η χρήση νέων ευέλικτων, γρήγορων και χωρίς κόστος για τον φορέα τους εργαλείων, όπως τα drones, αποτελεί στρατηγική κλειδί. Εφόσον το κράτος έχει ενσωματώσει και ελέγξει τους εσωτερικούς πληθυσμούς σε ικανοποιητικό επίπεδο, στην συνέχεια μπορεί με άνεση να πολεμήσει στο εξωτερικό, κάτι στο οποίο είναι επίσης υπερβολικά χρήσιμα τα drones, όπως έχoυν δηλώσει τα εμπλεκόμενα στην κατασκευή των UAV άτομα πάρα πολλές φορές.

 

Το ελληνικό κράτος, λοιπόν, πολεμάει και στο εσωτερικό, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά και στο εξωτερικό. Αυτό αποδεικνύεται εύκολα με τις πάμπολλες συμμετοχές αυτού σε πολεμικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, βαπτισμένες “ειρηνευτικές αποστολές”, όπως και με την πρόσφατη αποστολή του πυρομαχικών στην Ουκρανία. Η πανεπιστημιακή έρευνα και παραγωγή UAV, καθώς και η ίδια η χρήση αυτού, συμπυκνώνουν στην ουσία τους τις επιθετικές επιδιώξεις του ελληνικού κράτους. Τα UAV επιτηρούν και καταστέλουν στο εσωτερικό και συγχρόνως βομβαρδίζουν στο εξωτερικό. με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση να φέρνει συνεχώς όλο και πιο κοντά το πανεπιστήμιο με την πολεμική θωράκιση και ενίσχυση του κράτους.

 

Ως φοιτήτριες του ΑΠΘ δεν υπάρχει περίπτωση να παρακολοθούμε αμέτοχοι την έρευνα για τις πολεμικές μηχανές. Η επιτήρηση των συνόρων και οι μαζικές δολοφονίες μεταναστών σε ξηρά και θάλασσα δεν είναι παρά πτυχή του πολέμου των σύγχρονων κρατών, με σκοπό την καταστολή της εργατικής τάξης και των μεταναστών. Οι φράχτες και τα drones δεν είναι λιγότερο θανατηφόρα από τις φρεγάτες που οργανώνουν τα pushbacks, τις τρύπιες βάρκες των διακινητών ή τα πραγματικά πυρά των εθνοφρουρών. Είναι ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ το οποίο διάφοροι καλοθελητές ακαδημαϊκοί τρέχουν να συμπληρώσουν (με το αζημίωτο) στο όνομα της «εθνικής ευθύνης» και της «ουδετερότητας της επιστήμης».

 

Ως φοιτήτριες οφέιλουμε να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή του ελληνικού κράτους εντός των πανεπιστημίων μας. Δεν θα επιτρέψουμε καμία πολεμική επέμβαση και κανέναν πόλεμο του ελληνικού κράτους. Αλληλεγγύη στις μετανάστριες.

 

Όλοι-ες στην κινητοποίηση του Σ.Φ. Ηλ-Μηχ ενάντια στην πολεμική έρευνα την Τετάρτη 13/4 στις 11:00 στην Κοσμητεία του Πολυτεχνείου!

 

Δεν θα επιτρέψουμε καμία πολεμική έρευνα εντός των πανεπιστημίων.

Σύλλογος Φοιτητ(ρι)ών Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων Μηχανικών














 

 

 


Σχόλια