Πορεία ενάντια στις εξώσεις των μεταναστριών, Πέμπτη 14/4 18.00 Καμάρα




[gr, en, fr, arabic(pdf), farsi(pdf)]


ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ

Όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο μετανάστευσης και ασύλου, από τις 16 Απριλίου 2022 οι θέσεις του προγράμματος στέγασης "ESTIA II" θα περιοριστούν σε 10.000 από 27.000 που διέθετε το 2021, με προοπτική το πρόγραμμα να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2022. Το πρόγραμμα ESTIA είναι στεγαστικό πρόγραμμα εντός του αστικού ιστού που απευθύνεται σε αιτούντες/αιτούσες άσυλο . Το πρόγραμμα λειτουργεί από το 2015, αρχικά υπό τη διοίκηση και διαχείριση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (2015-2020) και έπειτα υπό τη διαχείριση του ελληνικού κράτους και του υπουργείου μετανάστευσης (η μετάβαση ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2021). Στο πρόγραμμα συμμετέχουν ΜΚΟ, άλλες εταιρείες καθώς και διάφοροι δήμοι, όπως ο δήμος Θεσσαλονίκης. Με την ανάληψη του προγράμματος ESTIA από το υπουργείο μετανάστευσης, η χρηματοδότηση του προγράμματος μειώθηκε και αυστηροποιήθηκε το πλαίσιο της διαμονής στα παρεχόμενα σπίτια, καθώς οι μετανάστες/τριες καλούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μέσα σε 30 ημέρες μετά την έκδοση της απόφασης για το άσυλο (είτε αυτή είναι θετική είτε αρνητική). Έτσι, τα τελευταία δύο χρόνια συμβαίνει ένα μαζικό κύμα εξώσεων των μεταναστριών από τα σπίτια τους, μέσω θεσμικών και εξωθεσμικών πιέσεων και εκβιασμών, πρώτα και κύρια από τις εμπλεκόμενες ΜΚΟ ενάντια στις μετανάστριες, με προφανές αποτέλεσμα την αστεγία για πολλές μετανάστριες και την περεταίρω υποτίμηση, εξαθλίωση της ζωής τους.

Η απόφαση του υπουργείου μετανάστευσης να ξεκινήσει τη διαδικασία τερματισμού του προγράμματος ESTIA δεν προκύπτει εν κενώ.

Αφενός, έχει άμεση σχέση με τη μορφή που έχει λάβει η αντιμεταναστευτική πολιτική (κυρίως) μετά τα πολεμικά γεγονότα στον Έβρο και τα νησιά το Φλεβάρη-Μάρτη του 2020, ως τομή και συνέχεια των προηγούμενων μορφών της. Τα δύο τελευταία χρόνια, είδαμε την πολιτική του αποκλεισμού και της παρανομοποίησης να οξύνεται, το δολοφονικό ανθρωποκυνηγητό στα σύνορα να κανονικοποιείται ως καθημερινή κρατική πολιτική των μηχανισμών ασφαλείας ή ως κοινωνική πρακτική ένοπλων φασιστικών ομάδων και ντόπιων ομάδων «προστασίας των συνόρων», είδαμε το ελληνικό κράτος να εντείνει τον εγκλεισμό των μεταναστριών σε camps μακριά από τις πόλεις που γίνονται όλο και πιο κλειστά. Σε αυτή τη νέα φάση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής, παρατηρούμε μια σχετική αποΜΚΟποίηση της διαχείρισης των μεταναστευτικών πληθυσμών, σε σχέση με την ΜΚΟποιημένη διαχείριση της προηγούμενης περιόδου (ως της κρατικά ορθολογικότερης επιλογής ενσωμάτωσης του τότε αντιρατσιστικού κινήματος), και τη συγκεντροποίηση της διαχείριση με όλο και πιο ολοκληρωτικό τρόπο σε κρατικά χέρια. Στο πλαίσιο αυτό, η όποια προνοιακή παροχή θεωρείται περιττή και η συνταγή είναι απλή: βία και δολοφονίες στα σύνορα, εγκλεισμός και (για όσες χρειάζονται) φτηνή, ανασφάλιστη εργασία. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται και ο τερματισμός του προγράμματος ESTIA.

Αφετέρου, ο τερματισμός του προγράμματος ESTIA προκύπτει ως αποτέλεσμα των (ατομικών ή συλλογικών) αρνήσεων των μεταναστριών να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, όταν εκβιάζονταν από τις ΜΚΟ. Απέναντι στην αστεγία, πολλές μετανάστριες αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και επέβαλλαν τις ανάγκες τους, αγωνιζόμενες ενάντια στους εκβιασμούς των ΜΚΟ. Η επιλογή τους αυτή, δημιούργησε έναν «άτακτο πληθυσμό» που χαλούσε τις κρατικές λογιστικές, τις αξιολογήσεις του προγράμματος, τις ροές κονδυλίων, τα κέρδη των εμπλεκόμενων εταιρειών.

Ο πόλεμος εναντίον των μεταναστριών είναι μία κόλαση που έρχεται για λίγες και σταδιακά γενικέυεται για όλο και περισσότερες. Όπως, η εργασιακή επισφάλεια και εκμετάλλευση, η απουσία πρόσβασης σε προνοιακές παροχές, ο αστυνομικός έλεγχος της κινητικότητας (καταστάσεις που αφορούσαν και αφορούν κατεξοχήν τις/ους μετανάστριες/ς) γενικεύτηκαν με την κρατική διαχείριση της πανδημίας, τα κρατικά lockdown, τον «πόλεμο ενάντια στον αόρατο εχθρό», έτσι και η στρατιωτικοποιημένη διαχείριση των πληθυσμών, ο μιλιταρισμός που ξεκινά από τα σύνορα για να έρθει στις μητροπόλεις, οι πολεμικές πρακτικές των στρατών και της αστυνομίας γενικεύονται σε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των «ευρωπαϊκών» πληθυσμών και θα γενικευτούν σε ακόμη μεγαλύτερα κομμάτια, που πιστεύουν (ή δεν πιστεύουν) ότι θα μπορούσαν να διατηρήσουν τα (όποια) προνόμια τους σε σχέση με εξωτερική τους περιφέρεια ή το εσωτερικό τους περιθώριο. Τη γενίκευση της κόλασης δε θέλουν ή δε μπορούν να αντιληφθούν όσες κι όσοι σπεύδουν να μιλήσουν για «καλούς» και «κακούς» πρόσφυγες, για «πραγματικούς» πρόσφυγες και «εισβολείς».

Η αντιμεταναστευτική πολιτική όμως δεν ασκείται χωρίς αντιδράσεις. Από τα σύνορα μέχρι τα camps και τα κέντρα των πόλεων, οι μετανάστριες αντιδρούν απέναντι στις ρατσιστικές και δολοφονικές πολιτικές του ελληνικού κράτους. Αγώνες που πολλές φορές πετυχαίνουν νίκες, αγώνες με τους οποίους οι ντόπιοι και οι ντόπιες μπορούμε να συναντηθούμε. Γιατί οι πολυεθνικές αντιστάσεις είναι ο μόνος τρόπος να βελτιωθούν οι ζωές όλων μας.

Χαρτιά, στέγαση εντός του αστικού ιστού, περίθαλψη, ίσα δικαιώματα στην εργασία για ντόπιες και μενανάστριες

Ανοιχτά σύνορα - ελευθερία μετακίνησης

Ντόπιες και μετανάστριες να ζήσουμε μαζί

Ανοιχτή Συνέλευση Stop War on Migrants

[en]

STOP EVICTIONS OF MIGRANTS

As it has been announced from the Ministry of migration and asylum, which has under its authority (following the UN High Commissioner for Refugees) the "ESTIA II" program, the houses of the program will be reduced to 10.000 from 27.000 starting from the 16th of April. This will lead gradually to the termination of the program at the end of 2022. Thus, evictions of migrants are constantly taking place. The various NGOs that participate in the program use institutional and non-institutional methods of blackmail and intimidation, and migrants are pushed to leave their homes in the first month after the results of their asylum application (regardless the result itself). Even then, in the face of being homeless, many migrants refused to leave their houses and imposed their needs, fighting against the threats of the NGOs.

The last two years, we have seen the exclusion and illegalization policy to thrive, the murdering manhunt at the greek borders being normalized as an everyday state policy of security forces and armed parastatal «border patrolling» groups, and the greek state maximizing the confinement of migrants into camps away from the cities. Consequently, any welfare provision is considered unnecessary and the state method is pretty simple: violence and murdering at the borders, incarceration and uninsured, cheap labor.

The war against migrants is a hell that has started for a small, but constantly growing portion of the society. As job insecurity, exploitation, inaccessibility to welfare provision and police-controlled mobility are constantly growing during the state administration of the pandemic -the "war against the invisible enemy"-, the militarized practices of the police and the army in -amongst other things- the management of people, are applied in broader parts of the population.

However, the anti-migration policy is not being applied without a reaction. From the borders to the camps and to the city centers, migrants are opposing against the racist and murdering policies of the greek state. These are fighting actions that we locals should meet and support. Because multinational resisting acts are the only way to improve the lives of all of us.

Housing inside the cities, healthcare, resident permits, equal work rights for locals and migrants

Open borders - freedom of movement

To live together in our neighborhoods, locals and migrants

Protest: Thursday 14/04, Kamara, 18:00

Assembly Stop War on Migrants

[fr]

STOP EVICTIONS DES MIGRANT.ES

Comme l'a annoncé le Ministère de la migration et de l'asile, qui a sous son autorité (à la demande du Haut Commissariat des Nations Unies pour les Réfugiés) le programme "ESTIA II", les maisons du programme seront réduites de 27.000 à 10.000 à partir du 16 avril, conduisant progressivement à la fin du programme à la fin de 2022. Ainsi, des expulsions de migrant.es ont lieu en permanence. Les différentes ONG qui participent au programme utilisent des méthodes institutionnelles et non-institutionnelles de chantage et d'intimidation, et les migrant.es sont poussés à quitter leur domicile dans le premier mois suivant les résultats de leur demande d'asile (indépendamment du résultat lui-même).

Ces deux dernières années, nous avons vu la politique d'exclusion et de marginalisation prospérer, la chasse à l'homme meurtrière aux frontières grecques être normalisées comme une politique d'Etat quotidienne des forces de sécurité et des groupes armés paraétatiques de "patrouille frontalière", et l'Etat grec privilégier le confinement des migrant.es dans des camps loin des villes. Par conséquent, toute prestation sociale est considérée comme inutile et la méthode de l'État est assez simple : violence, meurtres aux frontières, incarcération et main-d'œuvre bon marché et non assurée.

La guerre contre les migrant.es est un enfer qui a commencé à l'encontre d'une petite partie (mais en constante augmentation) de la société. Comme l'insécurité de l'emploi, l'exploitation, l'inaccessibilité de l'aide sociale et la mobilité contrôlée par la police ne cessent de croître pendant la gestion étatique de la pandémie - la "guerre contre l'ennemi invisible" -, les pratiques militarisées de la police et de l'armée dans - entre autres - la gestion des personnes sont appliquées à une partie de plus en plus large de la population.

Cependant, la politique anti-migratoire n'est pas appliquée sans réaction. Des frontières aux camps et aux centres-villes, les migrant.es s'opposent aux politiques racistes et meurtrières de l'Etat grec. Ce sont ces actions de combat que nous, les locaux, devrions rejoindre et soutenir. Car les actes de résistance multinationaux sont le seul moyen d'améliorer la vie de chacun d'entre nous.

Logement dans les villes, soins de santé, permis de séjour, égalité des droits au travail pour les locaux et les migrant.es.

Ouverture des frontières - liberté de transport

Les locaux et les migrant.es devraient vivre ensemble

MANIFESTATION : JEUDI 14/04, 18 :00, KAMARA

Assemblee Stop War on Migrants

Σχόλια