ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΥΦΑΝΕΤ (ΠΑ. 15/10 18:00 | ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥΜΠΑΣ)

 

Κάλεσμα στήριξης της πορείας υπεράσπισης της κατάληψης Φάμπρικα*Υφανέτ

Κάτω τα χέρια σας από τις καταλήψεις, τις κοινότητες αγώνα, τις ζωές μας

Το εργοστάσιο της Υφανέτ είναι κατειλημμένο εδώ και 17 χρόνια, στεγάζοντας πλήθος πολιτικών ομάδων, εκδηλώσεων, αυτομορφώσεων, συναυλιών, προβολών κλπ. χωρίς αντίτιμο και περιορισμούς, επικοινωνώντας και τροφοδοτώντας τους υπαρκτούς αγώνες και τις κοινωνικές κινήσεις που συνέβησαν στην πόλη τα τελευταία χρόνια.

Στις 6 Αυγούστου, το Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε την απόφαση για καθαίρεση τμημάτων στεγών του χαρακτηρισμένου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου βιομηχανικού συγκροτήματος ΥΦΑΝΕΤ, απόφαση που περιλαμβάνει τη διενέργεια επιτόπιας έρευνας για τη συλλογή φωτογραφικού υλικού, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για πιθανή αστυνομική επιχείρηση. Η απόφαση αυτή, έρχεται ως συνέχεια γνωμοδοτήσεων τοπικών ή άλλων επιτροπών, διαρροών στα μίντια για την ανάγκη αξιοποίησης του βιομηχανικού συγκροτήματος, ως συνέχεια της υπόσχεσης του κράτους και των επιχειρηματικών συμφερόντων για ησυχία, ανάπτυξη και ασφάλεια στις πόλεις και τις ζωές μας.

Οι καταλήψεις στο φόντο της νέας εποχής

Στο «δυτικό» κόσμο η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου από τα ‘70s έως σήμερα έχει σαν αποτέλεσμα νέες καταστατικές συνθήκες. Το παραδοσιακό βιομηχανικό εργατικό κίνημα, αφού έδωσε αιματηρούς αγώνες και αφού έπειτα ενσωματώθηκε από τους θεσμούς του μεταπολεμικού κράτους πρόνοιας, έχει πλέον διαλυθεί. Το σύγχρονο προλεταριάτο προβάλει άμορφο και κατακερματισμένο, ενώ η μαζική εργασία τειλορικού τύπου είναι πια υποπερίπτωση στον γενικότερο καταμερισμό. Tο κεφάλαιο, πλέον, εποικεί και οργανώνει ολοένα και μεγαλύτερα πεδία της ζωής και του ελεύθερου χρόνου εκτός παραγωγής. Ταυτόχρονα, μια έκρηξη νέων κινημάτων, κοινοτήτων αγώνα και νέων υποκειμενικοτήτων ήρθαν στο προσκήνιο και συνεχίζουν μέχρι σήμερα: τα φεμινιστικά κινήματα που αμφισβήτησαν την πατριαρχική εξουσία,  έβαλαν την απλήρωτη οικιακή εργασία στο προσκήνιο, αρνήθηκαν τους δοσμένους έμφυλους ρόλους, τις σχέσεις άνδρα-γυναίκα, ψηλάφησαν μια διαφορετική σχέση με το σώμα και τη σεξουαλικότητα, τα κινήματα των μεταναστριών για ελευθερία μετακίνησης και ορατότητα που αμφισβήτησαν τα σύνορα των εθνών κρατών και τα κοινωνικά σύνορα που τους περιθωριοποιούν, τα αντιπολεμικά κινήματα που αμφισβήτησαν την εθνική ενότητα, το ρόλο του στρατού και αρνήθηκαν να συμμετέχουν στους διακρατικούς πολέμους, τα οικολογικά κινήματα που αμφισβήτησαν την καπιταλιστική οικολογία, τα κινήματα και οι αγώνες της νέας εργατικής βάρδιας, που είναι στην πλειοψηφία της επισφαλής και υπαμειβόμενη, κινήματα που αμφισβήτησαν στον πυρήνα της την ταξική εργασία και πολλές φορές την αρνήθηκαν. Κινήματα που σήμαναν την αυγή μιας νέας εποχής, ενός νέου κοινωνικού υποκειμένου που θέτει ύπο αμφισβήτηση το ζήτημα της εργασίας, του ελεύθερου χρόνου, της κουλτούρας, της καθημερινής ζωής, των σχέσεων άνδρα-γυναίκας και παιδιού-ενήλικου, της έννοιας του χρόνου, εν τέλει του νοήματος της ζωής.

 

Στο πλαίσιο αυτό, τις τελευταίες δεκαετίες, κινήματα καταλήψεων στις χώρες της δύσης άνοιξαν τον δρόμο σε νέους τρόπους και μορφές αγώνα. Αποτέλεσαν και αποτελούν τόπους συνάντησης και εδαφική έκφραση νέων κοινοτήτων αγώνα των καταπιεσμένων, πεδία άρνησης της επέκτασης του κεφαλαίου στο σύνολο της ζωής, πεδία μοιράσματος και εναλλακτικών συλλογικών μορφών επανοικειοποίησης του χρόνου. Ταυτόχρονα είναι μια απάντηση στο στεγαστικό πρόβλημα των μεγαλουπόλεων, όπου ακριβά ενοίκια και άδεια σπίτια συνυπάρχουν με χιλιάδες αστέγους. Στα πλαίσια αυτά οι καταλήψεις μπορούν να αποτελέσουν κομβική μορφή αγώνα στην νέα εποχή. Και για αυτό ενοχλούν το κράτος τόσο. Και για αυτό οφείλουμε να τις υπερασπιστούμε.

 

Η περίπτωση της Υφανέτ

 

Η Υφανέτ, βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με ανταγωνιστική προς το υπάρχον τοποθέτηση. Όλα τα χρόνια έχει αποτελέσει πεδίο συνάντησης και επικοινωνίας αγώνων. Ο λόγος και η πρακτικές της έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τις αφηγήσεις του κράτους και των αφεντικών, ειδικά στα πεδία που οξύνουν τον κοινωνικό πόλεμο και προσπαθούν να επιβάλουν τον ιδεολογικό τους μονόλογο.

 

Αποτελεί τόπο που οι ντόπιοι συναντιόμαστε με τις μετανάστριες και μιλάμε σε πρώτο πρόσωπο μαζί τους, τόπο που συναντιόμαστε όσες ασφυκτιούμε στα στενά όρια του φύλου, τόπο συνάντησης και οργάνωσης των εργατριών που μπούχτισαμε με την ταξική εργασία και ψάχνουμε τρόπους να την παλέψουμε, τόπο οργάνωσης της αντίστασης στους αναδυόμενους εθνικισμούς, όπως έγινε το ’18 ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια. Τόπο μοιράσματος και μιας πέρα από κι ενάντια στο κεφάλαιο συλλογικής οργάνωσης του χρόνου. Τόπο που η δημιουργικότητα και η φαντασία μας ανασαίνει πέρα από τον κόσμο του θεάματος και του εμπορεύμτος.

 

Ένας άλλος λόγος αρθρώνεται, ένας άλλος χώρος ορίζεται, μια άλλη συνάντηση γίνεται δυνατή, μια προσπάθεια διαφυγής από τα όρια της κανονικότητας και όσων τόσο καιρό μας επιβλήθηκαν ως φυσιολογικά.

 

Και γι’ αυτό ακριβώς, μπάτσοι, επενδυτές και αφεντικά μισούν αυτό που γίνεται μέσα στο εργοστάσιο της Υφανέτ.

 

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο που εμείς, την υπερασπιζόμαστε.

 

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, που τα σχέδια κατεδάφισης ή εκκένωσης είναι καταδικασμένα να αποτύχουν.

Παίρνουμε θέση στον κοινωνικό πόλεμο με την πλευρά των καταπιεσμένων.

ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΥΦΑΝΕΤ

ΠΑ. 15/10 18:00 | ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥΜΠΑΣ

διεθνιστική κίνηση antiwar