Η κανονικότητα ήταν το πρόβλημα: -Κρατικές διώξεις και κοινωνικός πόλεμος πριν και μετά το lockdown [εκδήλωση]

ομιλήτ(ρι)ες:

Νίκος Χαραλαμπόπουλος

Αντωνία Λεγάκη

παρεμβάσεις απο διωκόμενους-ες

Με αφορμή την επερχόμενη δίκη του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος στο πρόσωπο του συντρόφου Νίκου Χαραλαμπόπουλου την Πέμπτη 27/5/2021, θυμηθήκαμε πως οι κρατικές διώξεις ποτέ δεν σταμάτησαν, όλα τα τελευταία χρόνια, να επιτίθενται στους κοινωνικούς αγώνες. Ποτέ για λόγους ''ρεβανσισμού'' της μιας κυβέρνησης ή της άλλης, πάντοτε με σκοπό την εξέλιξη του κοινωνικού πολέμου, της ποινικής νομοθεσίας, των μέσων καταστολής και της νομιμοποίησής τους.

Γιατί όλα τα τελευταία χρόνια, το ελληνικό κράτος βρίσκεται σε μια πυρετώδη πολεμική προετοιμασία. Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, έφτιαξε νέα στρατιωτικοποιημένα σώματα ''πολέμου στο αστικό περιβάλλον'', για να διαπιστώσει, τελικά, ότι χρειαζόταν μια νέα ''πολιτική'' λύση όπως αυτή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ παγίωνε τις μνημονιακές ρυθμίσεις και εξημέρωσε τις κοινωνικές αναταραχές στο εσωτερικό, παγιώνοντας την νέα αντεργατική κανονικότητα και συντηρητικοποιώντας ις αντιστάσεις, την ίδια ώρα, έφτιαχνε τον άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου-Αιγύπτου απέναντι στις αραβικές εξεγέρσεις και την αστάθεια στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, στριμώχνοντας την αναπτυσσόμενη οικονομικά Τουρκία. Ενώ λίγα χρόνια αργότερα, το 2014, ο ελληνικός στρατός επανιδρύθηκε με ένα νέο πολεμικό δόγμα στρατού ξηράς τόσο απέναντι στον εσωτερικό όσο και απέναντι στον εξωτερικό εχθρό. Ύστερα, έπρεπε να έρθει η ΝΔ, για μια νέα επιτάχυνση του κοινωνικού πολέμου, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πια κοινωνικά καύσιμα για αυτή τη νέα, μεταμνημονιακή καπιταλιστική αναδιάρθρωση. 

Τελικά, το Μάρτη του 2020, ήρθε η πανδημία. Είχε προηγηθεί η "κρίση του Έβρου'' και ο υβριδικός πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας με φόρο αίματος τις ζωές των μεταναστών/στριών στα σύνορα. Τότε διαπιστώσαμε πως, όχι απλά η κρίση δεν είχε τελειώσει, όπως ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ επαίρονταν επιδεικνύοντας τα οικονομικά τους επιτεύγματα. Αντίθετα, το παγκόσμιο lockdown, η οικονομική και υγειονομική κρίση, μια νέα επέκταση του κρατικού lockdown και μια νέα οικονομική αναδιάρθρωση βρίσκονται σε εξέλιξη