"Ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος συμμετείχε στις 7 Απριλίου, στην Υπουργική τηλεδιάσκεψη για την Τask Force TAKUBA που οργανώθηκε υπό την Προεδρία της Γαλλίδας Υπουργού Αμύνης κας Φλωράνς Παρλύ. Σε παρέμβασή του, ο ΥΕΘΑ ανέδειξε τη σημασία των δράσεων της ΕΕ, των κρατών – μελών της και της “Task Force Takuba” για την σταθερότητα, ασφάλεια και ανάπτυξη στην περιοχή Σαχέλ. Ο κ. Παναγιωτόπουλος υπογράμμισε επίσης, ότι η αποσταθεροποίηση της περιοχής επηρεάζει το ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον της ΕΕ, την θαλάσσια ασφάλεια και δημιουργεί μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη.", doureios.com, 8/4/21.
Μέσα σε τρεις γραμμές όλη η βαθύτερη ουσία του σύγχρονου κοινωνικού πολέμου. Την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος ετοιμάζεται να στείλει δυνάμεις στη ζώνη του Σαχέλ (νότια της Σαχάρας) για να υποστηρίξει τις γαλλικές δυνάμεις που βρίσκονται εκεί από το 2013, τα "μεταναστευτικά ρεύματα" αντιμετωπίζονται ως κίνδυνος για την "θαλάσσια ασφάλεια" και για το "ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον της Ευρώπης". Κοντολογής, πάμε να σκοτώσουμε ντόπιους στο Σαχέλ για την κοινωνική άμυνα/ασφάλεια εντός ΕΕ. Άραγε συνδέονται όλα αυτά;
Με την ίδια αιτιολόγηση το ελληνικό κράτος άνοιξε πρόσφατα πρεσβεία και στο Ντακάρ της Σενεγάλης όπου: "Ο υπουργός επεσήμανε ότι υπό το πρίσμα αυτό η Ελλάδα ενισχύει την παρουσία της στην περιοχή, τόσο με το άνοιγμα, πρόσφατα, νέας πρεσβείας στη Σενεγάλη, όσο και με τον ορισμό του πρέσβη της Ελλάδος στο Ντακάρ ως ειδικού εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών για το Σαχέλ." Πρώτο Φλέμα, 19/3/21
Δεν κοροϊδεύουν κανέναν όταν λένε πως πάνε για ανθρωπιστικούς λόγους στο Σαχέλ. Ο ορυκτός πλούτος της Δυτική Αφρικής έχει προσελκύσει γαλλικές πολυεθνικές (TΟΤΑL, Bouygues, Ballore, Areva), οι οποίες εκμεταλλεύονται συγκεκριμένα κοιτάσματα. Για παράδειγμα μόνο η TΟΤΑL έχει επενδύσει 20 δισ. ευρώ για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Μοζαμβίκη, και αυτά τα δις είναι που απαιτούν στρατιωτική υποστήριξη. Η ΤΟΤΑL είναι και η εταιρεία που συνομιλεί -κυρίως- με το ελληνικό κράτος για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου σε Κρήτη, Κύπρο και νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Θα αναφέρουμε επιγραμματικά μόνο δύο ακόμη βασικά στοιχεία.
"Πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid, το "άνοιγμα" του Ερντογάν στην υποσαχάρια Αφρική αντιπροσώπευε τη μεγαλύτερη επιτυχία της εξωτερικής του πολιτικής. Από τότε που ανέλαβε την εξουσία στην Άγκυρα το 2003, η Τουρκία έχει ανοίξει 30 νέες πρεσβείες στην ήπειρο. Ο ίδιος ο Ερντογάν έχει επισκεφθεί 28 χώρες.
Το εμπόριο της Τουρκίας με την υποσαχάρια Αφρική μπορεί να είναι αδύναμο σε σύγκριση με τις εμπορικές σχέσεις της με την Κίνα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ και την Ινδία, αλλά έχει αυξηθεί κατά επτά φορές σε λιγότερο από δύο δεκαετίες, στα 10 δισεκατομμύρια δολάρια.
Κι αυτοί οι αριθμοί δεν καταγράφουν επαρκώς το πλάτος και το βάθος της παρουσίας της Τουρκίας στην περιοχή, η οποία δεν αφορά μόνον εμπορικά συμφέροντα και συμφέροντα ασφάλειας, αλλά και σημαντική "ήπια ισχύ"." Capital, 9/3/21.
Ναι, είναι και ο "προαιώνιος εχθρός" εκεί, οπότε η παρουσία της Ελλάδας και στρατιωτικά και οικονομικά είναι και μια συνέχεια του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Και πάλι επι πτωμάτων, όπως μας έχουν συνηθίσει.
"Η παραμονή της φετινής Πρωτοχρονιάς δεν αποδείχθηκε καθόλου καλή για τον εφοπλιστή κύριο Θανάση Μαρτίνο που έμαθε ότι πλοίο του «Happy Lady» έπεσε θύμα πειρατείας, λίγες ώρες πριν την άφιξη του νέου έτους. Το όνομά του προστέθηκε στην λίστα με τα άλλα ονόματα Ελλήνων πλοιοκτητών που εδώ και δέκα περίπου χρόνια βίωσαν ανάλογη εμπειρία, καταβάλλοντας εκατομμύρια ευρώ για την απελευθέρωση των πλοίων τους. Μόνο που πλέον οι πειρατές δεν κρατάνε δεξαμενόπλοια ή φορτηγά πλοία, αφού τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας-ένοπλοι άνδρες επιφορτισμένοι να επεμβαίνουν σε περίπτωση επίθεσης-αλλά και οι διεθνείς ναυτικές μονάδες έκαναν την «δουλειά» τους πολύ δύσκολη.", Πρώτο Φλέμα, 10/6/20.
Δεν είναι μυστικό, δεν είναι καν αποσιωποιημένο, το ξέρουν όλοι όσοι έχουν ελάχιστα ασχοληθεί με την "πειρατεία" στις ακτές της Σομαλίας, πως ελληνικός στρατιωτικός στόλος "στα πλαίσια των ειρηνευτικών εκστρατειών του ΝΑΤΟ" καταπλέει για να υποστηρίξει το ασφαλές πέρασμα των ελλήνων εφοπλιστών. Θυμίζουμε πως η αρχή είχε γίνει όταν είχε απειληθεί πλοίο του Μελισσανίδη το μακρινό 2012. Είναι και το εφοπλιστικό κεφάλαιο εκεί, κι αυτό επι πτωμάτων.
Επιστροφή όμως εντός συνόρων:
"«Camp ένταξης» σχεδιάζει να δημιουργήσει το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, προκειμένου να υποστηριχθεί η διαδικασία προσαρμογής των ανθρώπων που βρίσκονται στην Ελλάδα και δικαιούνται διεθνή προστασία. Σε αυτά θα φιλοξενούνται αναγνωρισμένοι πρόσφυγες, οι οποίοι θα παρακολουθούν μαθήματα ελληνικής γλώσσας κατά κύριο λόγο, μαθήματα χρήσης υπολογιστών, αλλά και συμβουλευτικές συνεδρίες για τις δυνατότητες εξεύρεσης εργασίας μεταξύ άλλων. " Καθημερινή, 6/4/21
Όχι δεν πρόκειται απλά για επέκταση της βαρβαρότητα των καμπ τύπου Αμυγδαλέζας και Μόριας. Πρόκειται για κάτι ακόμα πιο βασανιστικά σαδιστικό: Πρόσφυγες και μετανάστριες που έχουν ήδη περάσει 5-6 θάλασσες, εμπόρους, στρατόπεδα, αστυνομίες και κάθε ειδών τέρατα, έχουν πάρει, επιτέλους, το πολύτιμο χαρτί που επιβεβαιώνει πως είναι πρόσφυγες, ξαναμπαίνουν σε καμπ για να...ενταχθούν. Φυλακή, λοιπόν, για τους ανθρώπους που -ακόμη και με τα κρατικά, απάνθρωπα, μέσα και σταθμά- έχουν κηρυχθεί πως δικαιούνται προστασία. Φυλακή: αυτή είναι η προστασία που παρέχει το ελληνικό κράτος σε αυτούς τους ανθρώπους. Μια ακόμη φυλακή στη γειτονιά μας, μέχρι να μετατραπεί κι αυτή σε μία...
*φώτο από καμπ στη Λιβύη που χρηματοδοτεί η ΕΕ για να "φιλοξενεί" τους κολασμένους της ζώνης του Σαχέλ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου