Πόλεμος στον Έβρο: Το κρυμμένο μυστικό του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού

Τα τελευταία χρόνια, ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός εντείνεται ενώ η Ελλάδα και η Τουρκία υπερασπίζονται τα «εθνικά» τους δίκια, που σύμφωνα με το κάθε Κράτος τυχαίνει να συμπίπτουν απόλυτα με το «διεθνές δίκαιο». Στη πραγματικότητα, ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός είναι άδικος και από τις δύο πλευρές, είτε με τους όρους του διεθνούς δίκαιου, είτε σύμφωνα με την απλή λογική, είτε σύμφωνα με τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας των καταπιεσμένων και των δύο χωρών. Και αν οι «παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας» είναι λίγο πολύ γνωστές στην ελληνική κοινωνία και τα ΜΜΕ, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις παράλογες αξιώσεις του ελληνικού κράτους. Το ελληνικό κράτος απαιτεί διπλασιασμό των χωρικών υδάτων του, δηλαδή διπλασιασμό των θαλάσσιων συνόρων του από τα 6 στα 12 μίλια, γεγονός που θα σήμαινε τη ριζική μείωση των διεθνών υδάτων στο Αιγαίο και ένα τεράστιο πλήγμα στο τουρκικό εμπόριο και την τουρκική οικονομία. Απαιτεί να διατηρήσει μονομερώς τον χώρο της εναέριας κυριαρχίας του στα 10 μίλια, ο οποίος, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, είναι περισσότερος από ό,τι η κρατική του κυριαρχία στη θάλασσα. Επιπλέον, το ελληνικό κράτος απαιτεί ΑΟΖ με πλήρη, 100% επήρεια του μικρού συμπλέγματος του Καστελόριζου απέναντι από τις τεράστιες ακτές της Τουρκίας, ενώ με βάση τη διεθνή νομολογία αλλά και το ελληνο-αιγυπτιακό σύμφωνο για τις ΑΟΖ, το Καστελόριζο δεν «δικαιούται» σε καμία περίπτωση πλήρη επήρεια.

  Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, η ελληνική πολεμική μηχανή αναβαθμίζεται με πρωτόγνωρο τρόπο, σε βάρος της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας των καταπιεσμένων και εργαζομένων. Σύμφωνα με διάφορα αστικά δημοσιεύματα: «Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας παρουσιάστηκαν στα μέλη της επιτροπής τρεις εκδοχές εξοπλισμών, που κινούνται μεταξύ 16 και 63 δισ. ευρώ, συνολικές δαπάνες […] Η νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων που θα ισχύσει για την περίοδο 2020-2034 εγκρίθηκε από την ελληνική Βουλή». 16 με 63 δις, την ώρα που υποβαθμίζονται μέρα με τη μέρα η δημόσια υγεία και παιδεία, ενώ οι μισθοί και τα εργατικά δικαιώματα για ακόμη μια φορά γκρεμίζονται μέσα στη «κρίση του κορωναϊού».  «Είναι η ώρα να ενισχύσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις ως παρακαταθήκη για την ασφάλεια της χώρας, αλλά και ως ύψιστη υποχρέωση στους Έλληνες που θα επωμιστούν το κόστος. Είναι το τίμημα της θέσης μας στον χάρτη» δήλωσε στη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Μητσοτάκης. Η Πολεμική Αεροπορία αποκτά αμέσως μια μοίρα 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale με ταυτόχρονη αντικατάσταση των παλαιότερων Mirage. Το Πολεμικό Ναυτικό εκκινεί τη διαδικασία για την ένταξη στον στόλο του τεσσάρων νέων φρεγατών πολλαπλού ρόλου. Συνολικά ενισχύεται το οπλοστάσιο των τριών κλάδων. Αναδιαρθρώνεται η πολεμική βιομηχανία, με βασικούς άξονες τα ναυπηγεία Ελευσίνας και τα  ναυπηγεία Σκαραμαγκά, την εισροή αμερικανικών κεφαλαίων και την ιδιωτικοποίηση της πολεμικής βιομηχανίας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις ενισχύουν την ψηφιακή τους λειτουργία, αλλά και τη θωράκισή τους από κυβερνοεπιθέσεις υβριδικού τύπου. Επιπλέον, το ανθρώπινο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων ανανεώνεται με την πρόσληψη 15.000 ανδρών και γυναικών σε ορίζοντα πενταετίας.  Εκεί που το κλασικό μοντέλο πολέμου ήθελε τις γυναίκες να μένουν πίσω να φροντίζουν για την αναπαραγωγή όταν οι άντρες πολεμούσαν, οι σημερινές πολεμικές μηχανές επιδιώκουν μέσα από τη στράτευση  να εντάξουν τις γυναίκες και τις θηλυκότητες άμεσα στη γραμμή παραγωγής και πολέμου τους στη προσπάθεια να χτίσουν μια νέα εθνική ενότητα που θα ενσωματώνει αιτήματα των κινημάτων για συμπερίληψη της διαφορετικότητας στο κράτος και ίσα δικαιώματα. Τέλος, το ελληνικό κράτος απειλεί με στράτευση στα 18 και αύξηση της θητείας μέχρι τους 12 μήνες. Η ενίσχυση της ελληνικής πολεμικής μηχανής συνοδεύεται από μια αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.  Στο πλαίσιο αυτό, δημιουργείται η Διοίκηση Ειδικού Πολέμου, η οποία θα υπάγεται στο ΓΕΕΘΑ.  Οι τέσσερις βασικοί τομείς δραστηριοποίησης της ΔΕΠ είναι: Οι άμεσες επιθετικές ενέργειες, Η ειδική επιτήρηση και αναγνώριση, Ο ανορθόδοξος πόλεμος, Η στρατιωτική υποβοήθηση χωρών με τις οποίες η Ελλάδα έχει συμμαχικές σχέσεις. Οι τομείς δραστηριότητας της «ειδικής επιτήρησης και αναγνώρισης» και του «ανορθόδοξου πολέμου» αφορούν αποκλειστικά τον κοινωνικό πόλεμο του ελληνικού κράτους απέναντι στις «μεταναστευτικές ροές» και τους άτακτους, απείθαρχους πληθυσμούς στο εσωτερικό της Ελλάδας, ιδίως στις μεγάλες πόλεις.

  Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν είναι άραγε η Τουρκία το μόνο αντικείμενο ενός μελλοντικού εθνικού πολέμου, δεν είναι ο πόλεμος ένα σενάριο που αφορά αποκλειστικά τον εξωτερικό εχθρό; Τόσο η ελληνική όσο και η τουρκική πολεμική μηχανή, με διαφορετικό ποσοτικά και ποιοτικά τρόπο, αναβαθμίζονται. Και κάθε πολεμική μηχανή στον καπιταλισμό, πέρα από το να είναι «φασιστική» ή «δημοκρατική», είναι αυτό που είναι: όργανο καταστολής των κυβερνήσεων των καταπιεστών απέναντι σε καταπιεσμένους/ες. Αυτό είναι το «κρυμμένο μυστικό» του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού που αποκαλύπτεται στον Έβρο: οι ελληνοτουρκικές πολεμικές επιχειρήσεις στρέφονται απέναντι στους/στις καταπιεσμένους/ες.

  Όπως διαβάζουμε στα ελληνικά ΜΜΕ, η «πρόσφατη εμπειρία του Έβρου» με την αντιπαράθεση Ελλάδας-Τουρκίας (και τον κοινό τους, θα προσθέταμε εμείς, αντιμεταναστευτικό και αντεργατικό πόλεμο), οδήγησε την ελληνική αστυνομία σε αγορά εξοπλισμού που αποτελεί «ρεκόρ 20ετίας»! «Προμήθεια 5.000 χειροβομβίδων και 3.750 αλεξίσφαιρων γιλέκων, αποφάσισε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την κάλυψη έκτακτων αναγκών και την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών. Επιπροσθέτως, η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. αποφάσισε να ανακατασκευάσει τα συνολικά 50 λεωφορεία «κλούβες» των ΜΑΤ, τα περισσότερα από τα οποία έχουν αγοραστεί το διάστημα 1999-2003». Χιλιάδες ασπίδες, κράνη και αλεξίσφαιρα γιλέκα, όπως επίσης και μεγάλη ποσότητα δακρυγόνων θα διατεθούν στους αστυνομικούς των ΜΑΤ καθώς και σε άλλες υπηρεσίες πρώτης γραμμής, όπως είναι η ομάδα ΔΙ.ΑΣ., οι Ομάδες Πρόληψης Καταστολής Εγκληματικότητας (ΟΠΚΕ) και η Αμεση Δράση. Με άλλα λόγια, όλα αυτά τα νέα όπλα θα δοθούν στις δυνάμεις καταστολής που κυνηγάνε τόσο μετανάστες/στριες όσο και τον ντόπιο πληθυσμό και τα ντόπια εργατικά, διεθνιστικά, φεμινιστικά, οικολογικά και άλλα κοινωνικά κινήματα. Τα σύνορα του Έβρου, επιπλέον, εξοπλίζονται με ηχοβολιστικά συστήματα που « η μέγιστη συνεχής έντασή τους μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 162 ντεσιμπέλ, ενώ η μέση ένταση μιας συνομιλίας είναι 60 dB, 120 dB είναι ο ήχος ενός τζετ και ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει μέχρι τα 130 dB, ενώ η εμβέλεια φτάνει τα 4 χιλιόμετρα μέσα στην τουρκική πλευρά. Παράλληλα, λειτουργούν σαν "ηλεκτρονικό αυτί", καθώς οι φωνές ενισχύονται και ηχογραφούνται. H τοποθέτησή τους θα γίνει τον επόμενο μήνα.

  Ποιό είναι λοιπόν το κρυμμένο μυστικό του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού; Στον Έβρο τα σύνορα της ειρήνης και του πολέμου γίνονται ασαφή. Υπάρχει ένας διαρκής κοινωνικός πόλεμος ως αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ανταγωνισμού και συνεργασίας Ελλάδας και Τουρκίας. Στον Έβρο  δεν υπάρχει εθνικό ή διεθνές δίκαιο. Το μόνο που υπάρχει είναι εθνικισμός, ρατσισμός, φασισμός, το μόνο που υπάρχει είναι ο αποκλεισμός των «πλεοναζόντων πληθυσμών» και η ακραία υποτίμηση της ζωής και της εργασιακής δύναμης όσων καταφέρουν να σωθούν. Στον Έβρο δεν υπάρχει για το Ελληνικό Κράτος στρατός ή αστυνομία: υπάρχουν τα τελευταία χρόνια μεικτά περίπολα στρατού και αστυνομίας απέναντι σε μετανάστες/στριες.. Στον Έβρο, με απλά λόγια, υπάρχει το κυρίαρχο εθνικό παράδειγμα που έχει να προβάλλει το ελληνικό Κράτος. Απέναντι στην Τουρκία και στον κίνδυνο της πολεμικής έκρηξης του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, οι καταπιεσμένοι και οι καταπιεσμένες οφείλουν να αποδεχτούν την πολεμική καθημερινότητα των πνιγμών, των πυροβολισμών, των βιασμών, των επαναπροωθήσεων ως την ρεαλιστική πραγματικότητα που επιφυλάσσει το Ελληνικό Κράτος σε όσους και όσες κρίνεται ότι «δεν χωρούν».

  Από τον Έβρο μέχρι το κέντρο της Αθήνας, αυτό το εθνικό παράδειγμα μας καλεί να πειθαρχήσουμε στην εργασιακή εκμετάλλευση και την εθνική ενότητα καταπιεστών-καταπιεσμένων. Μας καλεί να δεχτούμε μια όλο και πιο ισχυρή και στρατιωτικοποιημένη αστυνομία, και έναν όλο και πιο αξιόμαχο στρατιωτικό μηχανισμό-εκτελεστή και «αστυνομικών» καθηκόντων απέναντι σε «άτακτους πληθυσμούς», να τα δεχτούμε όλα αυτά στο όνομα του «εξωτερικού εχθρού», ενώ με τη πρώτη ευκαιρία πολεμικός στόχος θα γίνουμε εμείς. Οι τεράστιες επενδύσεις στην ελληνική Πολεμική Μηχανή, με αφορμή τον Covid-19, τις μεταναστευτικές ροές ή την Τουρκία, δεν γίνονται υπέρ της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας. Γίνονται υπέρ του θανάτου, είναι τα καύσιμα της πολεμικής μηχανής των κερδών. Το ελληνικό καπιταλιστικό Κράτος επενδύει στην Πολεμική Μηχανή και όχι στην ζωή και την ευημερία της κοινωνικής πλειοψηφίας , γιατί η κοινωνική απειλή των καταπιεσμένων είναι για αυτό σημαντικότερη από την όποια υγειονομική απειλή.

-Ούτε σταγόνα αίμα για Ελληνικό Κράτος-Ευρωπαϊκή Ένωση-ΝΑΤΟ.

-Να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή στρατού και αστυνομίας

-Όχι στη στράτευση στα 18 και στους πολεμικούς εξοπλισμούς.

-Όχι στον ανταγωνισμό και τη συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας απέναντι σε καταπιεσμένους/ες.

-Διεθνιστικοί αγώνες ντόπιων-μεταναστριών εργαζομένων και καταπιεσμένων.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

antipolemiki.kinisi@gmail.com