[κείμενο που μοιράζουμε στα σχολεία της πόλης]
Κυβερνήσεις κι εξουσία έχουν κάνει τα σχέδια τους για τη νέα τη γενιά. Εκμεταλλεύονται τις συνθήκες πανδημίας, τις ελλείψεις στην υγεία που οι ίδιοι δημιουργούν και συντηρούν, για να περάσουν, εδώ και τώρα, τους χειρότερους δυνατούς νόμους για μαθητές και μαθήτριες.
Δεν είναι μόνο ότι μέσα σε συνθήκες «έκτακτης ανάγκης» αποφασίζουν με διατάγματα ποιος και ποια θα περάσει στα δημόσια πανεπιστήμια, ΤΕΙ και ΙΕΚ, σπρώχνοντας όλο και περισσότερα παιδιά στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Δεν είναι μόνο πως πετσοκόβουν κάθε έννοια δημοσίου και δωρεάν για τα σχολεία.
Μόλις περάσανε και νόμο που αυξάνουν την θητεία για όλους. Τρείς ολάκεροι παραπάνω μήνες στον στρατό. Τρείς παραπάνω μήνες στον στρατό:
• Για να καλύψουν τρύπες μαύρης και απλήρωτης εργασίας σε αυτό το κάτεργο που λέγεται ελληνικός στρατός.
• Για να εμπεδώσουμε καλύτερα το δόγμα «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» κυνηγώντας μετανάστριες και πρόσφυγες στα σύνορα και στα νησιά. Να γίνουμε κι εμείς κομμάτι του πιο λυσσαλέου απάνθρωπου κυνηγητού ανθρώπων.
• Για να εμπεδωθεί καλύτερα στο «πεισματάρικο» κεφάλι μας πως η ελευθερία μας σταματάει εκεί όπου διατάζει ο ανώτερος. Στο στρατό ο «καραβανάς», στη δουλειά τ’ αφεντικό, στην κοινωνία το κράτος.
• Για να δείχνουν μικρότερο ποσοστό ανεργίας, καθώς οι φαντάροι «δεν μετράνε».
• Για να μάθουμε να σκύβουμε το κεφάλι σε ότι αρρωστημένο μας έχουν ετοιμάσει: στην ανεργία, στην επισφάλεια, στη φτώχια, στην εκμετάλλευση.
• Για να γίνουμε στην τελική κρέας για τα κανόνια της νέας μεγάλης πολεμικής μηχανής που ετοιμάζουν. Τα πιόνια που θυσιάζονται για να παίζουν οι βασιλείς.
Σχεδιάζουν για μας μια ζωή χαμένη. Μια ζωή με το κεφάλι σκυφτό, μια ζωή στον έλεγχο και στην επιτήρηση απ’ τα σώματα ασφαλείας. Μια ζωή να τσακωνόμαστε για τα χρώματα στις σημαίες τους, για τις θρησκείες τους ή για τις εταιρίες τους.
Μια ζωή να ζούμε με ψέματα ενός «ένδοξου παρελθόντος» για να δουλεύουμε για να πάρει σάρκα και οστά το πιο σάπιο μέλλον. Ήδη συζητάνε για στράτευση από τα 18 αλλά και για υποχρεωτική στράτευση ακόμα και των γυναικών!
Να μην τους κάνουμε τη χάρη. Να πάμε κόντρα στα σχέδια τους. Με τους αγώνες μας, με αλληλεγγύη μεταξύ μας και αποφασιστικότητα να συγκρουστούμε με το μέλλον που μας ετοιμάζουν.
Να αρνηθούμε αυτό που μας πλασάρουν, να πάρουμε αυτό που μας αρνούνται.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ
– ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΑ 18 – ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ –
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
διεθνιστική κίνηση antiwar
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου